ASTMA

Astma znana jest od wieków i nadal jest chorobą nieuleczalną. W Polsce nazywana jest również dychawicą. To przewlekła choroba dróg oddechowych o różnym pochodzeniu i przebiegu. Pacjenci z astmą mogą odczuwać dolegliwości w postaci duszności i problemów z oddychaniem rzadziej lub częściej – w niektórych przypadkach nawet kilka, kilkanaście razy dziennie. Przebieg astmy może być różny, trudno przewidzieć stan pacjentów. Nieleczona, astma może się pogłębiać, a nasilające się objawy są nie tylko powodem złego samopoczucia, mogą być ogromnym zagrożeniem dla zdrowia i życia, dlatego osoba chorująca powinna być pod stałą kontrolą lekarza pulmonologa, specjalisty zajmującego się leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego.

Mówiąc w sporym skrócie, ataki astmy spowodowane są zbyt szybkim i mocnym skurczem oskrzeli. Ten stan powoduje trudności w oddychaniu. Stopień ciężkości może być zróżnicowany. Wyróżniamy zatem odmianę sporadyczną, na przykład wysiłkową. Ale również różne typy i stopnie astmy przewlekłej – od lekkiej, przez umiarkowaną, po przewlekłą, ciężką postać choroby.

W zależności od tego, jak często pojawiają się objawy i jak skuteczne jest ich niwelowanie, możemy wyróżnić:

• astmę kontrolowaną,
• częściowo kontrolowaną
• niekontrolowaną.

W najcięższych przebiegach choroby nawet rozpoznanie i stosowanie zaleceń lekarza, może okazać się nieskuteczne i znacząco wpłynąć na codzienność pacjenta.

W podziale uwzględniającym powody występowania astmy mówimy najczęściej o dwóch rodzajach:

• astmie oskrzelowej,
• astmie sercowej.

Ta pierwsza, powszechniejsza, związana jest bezpośrednio z chorobami układu oddechowego. Druga z kolei występuje w następstwie dolegliwości układu krążenia, przewlekłej niewydolności serca.

Rodzaje astmy to podział silnie związany z przyczynami jej występowania. Czynniki mogą być wewnątrzpochodne lub zewnątrzpochodne. Ten podział nie ma wpływu ani na przebieg, ani na ewentualne nasilenie choroby.

Astma wywołana przez substancje zewnętrzne, alergeny. Stąd nazwa – astma alergiczna. Astmą wewątrzpochodną z kolei nazywam ten typ choroby, w przebiegu której nie stwierdzono udziału czynników zewnętrznych. To inaczej astma niealergiczna.

Często występuje tzw. astma zawodowa, nabyta w czasie wykonywania określonych czynności, które muszą się odbywać z udziałem konkretnych środków chemicznych. W grupach ryzyka wymienia się przede wszystkim: rolników, pielęgniarki, pracowników budowlanych oraz osoby sprzątające. Duże zanieczyszczenie, w tym zapylenie powietrza oraz obecność substancji chemicznych to największe czynniki ryzyka.

Nie oznacza to jednak, że astma oskrzelowa występuje tylko i wyłącznie na skutek pracy w określonych warunkach. Alergeny mogą występować wszędzie. Ataki astmy powodowane są często przez rzeczy, przed którymi trudno się ustrzec w codziennym funkcjonowaniu: pyłki roślin, sierść zwierząt, kurz. Do pogłębienia objawów astmy oskrzelowej przyczyniają się częste infekcje dróg oddechowych. Leczeniu nie sprzyja również towarzyszenie innych chorób, w tym alergii, otyłości, chorób autoimmunologicznych.

Najczęściej spotykane przyczyny występowania astmy to:

• alergeny wziewne,
• częste infekcje dróg oddechowych,
• towarzyszenie innych chorób,
• otyłość,
• choroby autoimmunologiczne,
• praca w rolnictwie,
• praca w szpitalu,
• praca na budowie,
• praca ze środkami chemii gospodarczej,
• predyspozycje dziedziczne,
• zła dieta.

Gdy astma zostanie zdiagnozowana, warto wiedzieć, co może wywołać jej atak. Taka świadomość wielokrotnie może uchronić pacjenta przed dużym ryzykiem związanym z atakiem, przygotować na nadchodzące trudności z oddychaniem siebie i osoby towarzyszące.

Oto niektóre sytuacje, które zwiększają ryzyko wystąpienia ataku astmy:

• silne emocje,
• wysiłek fizyczny,
• palenie papierosów,
• kontakt z dymem tytoniowym,
• zanieczyszczenie powietrza,
• infekcje układu oddechowego,
• kontakt z alergenami,
• oddychanie zimnym powietrzem,
• przyjmowanie niektórych leków,
• czynniki drażniące, np. środki chemiczne.

Astma wydaje się być chorobą dobrze rozpoznawaną. Ma charakter napadowy. Podczas ataku dochodzi do trudności z oddychaniem, duszącego kaszlu. Pacjent może czuć ucisk w klatce piersiowej i wydawać dźwięk przypominający świszczenie. Nie sposób przewidzieć z góry długości i siły konkretnego napadu.

W przebiegu astmy możemy mówić o czynnikach zwiększających ryzyko napadu. Może być to kontakt z alergenem, ale też po prostu zanieczyszczone powietrze. Kaszel i trudności z oddychaniem mogą wystąpić na skutek smogu, pylenia roślin, obecności zwierząt, na sierść których pacjent jest uczulony.

Każdy niepokojący, utrzymujący się lub powtarzający objaw powinien być sygnałem, że warto zwrócić się do lekarza i zapytać o badania. Objawy, choć u większości chorych nie występują bez przerwy, a ataki mogą być naprawdę sporadyczne, zazwyczaj są jednak trudne do przewidzenia. Duszności i kaszel mogą dopadać chorego w nocy, w czasie pracy czy prowadzenia samochodu. Ma to duży wpływ na jakość codziennego życia. Choć astma należy do chorób, o których nie możemy powiedzieć, że jest w pełni kontrolowana – w dużej mierze można już mówić o skutecznym łagodzeniu jej przebiegu i skutków.

Sam atak astmy jest ogromnym dyskomfortem dla chorego, ale wymaga również odpowiedniego zachowania od osób towarzyszących. Najistotniejsze jest podanie leków rozkurczowych oraz zachowanie względnego spokoju. Nie należy w czasie ataku kłaść się lub wykonywać gwałtownych ruchów. Możliwość swobodnego oddychania powinna nastąpić w ciągu kilku-kilkunastu minut od momentu podania leku. W tym czasie należy obserwować chorego. Jeśli brak reakcji na lek, podaje się jego drugą dawkę lub wzywa pomoc medyczną.

Dla osoby chorej, ale również osób w najbliższym otoczeniu sygnałem, że nadchodzi atak astmy mogą być stany takie jak:

• świszczący oddech,
• uczucie duszności,
• zwężenie dróg oddechowych,
• niemożność nabrania oddechu,
• kaszel napadowy, zwykle w nocy,
• uczucie ucisku w klatce piersiowej,
• narastające zmęczenie w czasie spoczynku,
• trudności w mówieniu.

Podstawą do rozpoznania astmy są powtarzające się i nasilające trudności z oddychaniem w określonych sytuacjach. Zdarza się w tej chorobie, że czynnikiem wywołującym atak astmy może być coś, czego nie jesteśmy w stanie odnotować jako odstępstwa od normy – na przykład zmiana temperatury powietrza.

Tym bardziej należy zasięgnąć opinii lekarza. Nieleczona astma może nie tylko utrudnić codzienne funkcjonowanie, ale być zagrożeniem dla zdrowia i życia. Dlatego kilka prostych badań może okazać się kluczowe w postawieniu diagnozy i wdrożeniu odpowiedniego leczenia.

Na początek niezbędny jest gruntowny wywiad z pacjentem. Kolejne kroki to spirometria – badanie mające na celu określenie wydolności płuc. Popularność zyskuje również badanie pomiaru poziomu tlenku azotu w wydychanym powietrzu. To procedura nieinwazyjna, szybka i prosta.

Ponieważ objawy astmy są charakterystyczne, często już na podstawie wywiadu lekarskiego można stwierdzić jej występowanie. Specjalistyczne badania pomagają jednak określić stopień rozwoju choroby.

Napadów w przebiegu astmy nie udaje się uniknąć nawet najbardziej zdyscyplinowanym, otoczonym najlepszą opieką, pacjentom. Jest to obecnie choroba nieuleczalna, w procesie leczenia możemy mówić jedynie o łagodzeniu skutków oraz łagodzeniu objawów.

W zależności od rodzaju, stopnia zaawansowania i objawów u konkretnego pacjenta, można stosować różne leki i terapie wspierające. Poszczególne środki można przyjmować doraźnie, w czasie ataków astmy. Działają natychmiast, rozszerzając oskrzela i umożliwiając swobodne oddychanie. W przewlekłym przebiegu astmy przepisuje się również przyjmowanie leków przeciwzapalnych, które mają niwelować nie tylko objawy, ale również przyczyny zaostrzania choroby. W stosowaniu farmakologii niezwykle istotne jest pozostawanie pod kontrolą lekarza.

Ponieważ na razie nie ma jeszcze mowy o skutecznym wyleczeniu astmy, warto, aby osoba chora dbała o swój dobrostan na co dzień. Oprócz oczywistego w tej chorobie zwracania uwagi na obecność niebezpiecznych substancji oraz czynników mogących wywołać ataki, należy mieć na uwadze również kwestie bardziej ogólne.

Ryzyko ataków duszności często powoduje, że osoby chore rezygnują z aktywności fizycznej, a to błąd. Dostosowany do możliwości  wysiłek fizyczny może mieć dobry wpływ na organizm. A ponieważ sport pomaga walczyć ze stresem, jest to jeszcze jeden argument za. Istotne jest też stosowanie odpowiedniej, zbilansowanej, skonsultowanej z lekarzem lub dietetykiem diety.

W SYMBIOSS Centrum oferujemy między innymi Terapię wodorem HHO – niezwykle skuteczną metodę wsparcia w chorobach układu oddechowego, w tym astmy. To bezpieczna, nieinwazyjna terapia, od lat stosowana na całym świecie, między innymi u pacjentów cierpiących na problemy z oddychaniem w różnej postaci. Pozytywne efekty wiele osób odczuwa już po pierwszej sesji, po kilku następuje widoczna poprawa i zmniejszone ryzyko nawracających ataków astmy.

Do terapii wodorem stosujemy urządzenie o nazwie Eden młodości – zaprojektowane i wyprodukowane w Polsce. Osoba poddawana terapii wdycha wodór w postaci gazowej, konkretnie mieszaninę naturalnych gazów: wodoru i tlenu, która wytwarzana jest w procesie elektrolizy wody. Wodór jest bezpieczny dla organizmu nawet w dużych porcjach, również dla dzieci i kobiet w ciąży. Nie odnotowano skutków niepożądanych jego działania. Terapia wodorem może być metodą towarzyszącą również w czasie przyjmowania leków.