LECZENIE TRĄDZIKU CZĘSTOCHOWA

Trądzik różowaty (rosacea) to rodzaj przewlekłej choroby skóry o podłożu zapalnym. Ma związek między innymi z funkcjonowaniem układu krwionośnego w obrębie twarzy. Objawia się przede wszystkim w okolicach czoła, nosa, policzków i brody – charakterystycznym zaczerwienieniem, niekiedy również grudkami i krostkami. Trądzik różowaty występuje wyłącznie u osób dorosłych, choć zdarza się, że początkowe objawy pojawiają się już w wieku dojrzewania.

Przyczyny nie są do końca znane, a z pewnością nie są jednoznaczne. Na tę chorobę wpływ ma tak naprawdę wiele czynników. Oprócz nieznanego i złożonego pochodzenia, trądzik różowaty jest także trudny w leczeniu. To bardzo dokuczliwa przypadłość, z którą najczęściej zmagają się kobiety w wieku około 40 lat. U mężczyzn chorobę tę rozpoznaje się o wiele rzadziej, za to jej przebieg jest o w ich przypadku bardziej agresywny. O wiele częściej diagnozowany jest u osób o naturalnie jasnej cerze i jasnych włosach.

Trądzik w poszczególnych odmianach to bardzo częsta przypadłość skóry, która dotyka niemalże wszystkich, ale w różnych okresach życia. Najczęściej objawy trądziku można zaobserwować u młodzieży przechodzącej okres dojrzewania – u dziewcząt pomiędzy 14. a 17. rokiem życia, u chłopców zaś między 16. a 19. rokiem życia.

Problem trądziku dotyka także osoby dorosłe – zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Mężczyźni jednak zmagają się z bardziej dotkliwymi formami tej dolegliwości. Trądzik to nie tylko na pogorszenie stanu skóry. Ma często wpływ na samoocenę i codzienne samopoczucie osób cierpiących na tę przypadłość. Powoduje obniżenie pewności siebie, jest główną przyczyną braku akceptacji swojego wyglądu – nie tylko u młodzieży.

Trądzik objawia się na twarzy: czole, policzkach, brodzie, jest zatem bardzo widoczny, ciężki do ukrycia, narażony na kontakt z promieniowaniem słonecznym, zanieczyszczeniami powietrza, warunkami atmosferycznymi.

By móc określić typ trądziku, należy zaobserwować dominujące objawy. Mogą być to krostki, grudki, zaskórniki czy nacieki. Przewaga jednej ze zmian pozwala rozpoznać rodzaj trądziku.

Trądzik młodzieńczy – odmiana, która dotyczy najczęściej nastoletniej części populacji. Ten sam rodzaj przypadłości może pojawić się między 40. a 50. rokiem życia – wtedy nosi on nazwę trądziku późnego. Wśród tych zmian wyróżniamy postać łagodną i ciężką trądziku.

Łagodna postać trądziku może przybrać jedną z dwóch form:

• Formę zaskórnikową – charakteryzującą się otwartymi i zamkniętymi zaskórnikami w dużej ilości. Zmiany pojawiają się przede wszystkim na policzkach oraz czole, lecz nie towarzyszy im stan zapalny.
• Formę grudkową – w tym przypadku pojawiają się liczne grudki, zaskórniki oraz krostki. Ostatnią postacią łagodnej odmiany trądziku jest postać grudkowo-krostkowa. Najczęściej spotykana, ma postać zapalną. Dotyczy najczęściej skóry twarzy, ramion, pleców, dekoltu.

Ciężkie przypadki trądziku – możemy je podzielić na trzy podstawowe postacie:

• Postać guzkowo-cystowa – ma charakter zapalny i objawia się głębokimi guzkami wypełnionymi ropną lub ropno-krwistą wydzieliną. Bardzo często tej odmianie choroby towarzyszą blizny potrądzikowe.
• Postać bliznowcowa – dotyczy głównie mężczyzn i charakteryzuje się bardzo agresywnym procesem chorobowym. Silnie zapalne zmiany ropne najczęściej powodują powstawanie głębokich blizn i bliznowców.
• Postać piorunująca – o zdecydowanie najcięższym przebiegu. Pojawia się głównie u chłopców w wieku od 13. do 16. roku życia. Często objawia się nie tylko stanem zapalnym skóry, ale także gorączką, bólem mięśni, stawów, utratą wagi oraz pogorszeniem wyników badań laboratoryjnych. Początek choroby rozpoczyna się nagle, a jej leczenie jest niezwykle wymagające.

Inne rodzaje trądziku:

• różowaty,
• kosmetyczny (występujący po użyciu pewnych produktów kosmetycznych),
• zawodowy (powstający poprzez kontakt skóry z substancjami chemicznymi),
• niemowlęcy (przyczyną jego są matczyne hormony lub oleje mineralne znajdujące się w środkach pielęgnacyjnych),
• polekowy (występujący po stosowaniu leków miejscowych lub doustnych),
• samouszkadzający (którego przyczyną jest wyciskanie wykwitów skórnych).

Przyczyny trądziku różowatego są bardzo złożone i nie do końca znane. Do najczęściej wymienianych należą:

• zaburzenia gospodarki hormonalnej (w szczególności zaburzenia funkcjonowania tarczycy, zaburzenia miesiączkowania);
• zaburzenia w funkcjonowaniu układu immunologicznego;
• wzmocniona reaktywność naczyń krwionośnych twarzy;
• zmiany o podłożu łojotokowym;
• predyspozycje genetyczne.

Nie ma zatem jednej, konkretnej przyczyny, która odpowiadałaby za pojawienie się trądziku różowatego.  Wielu specjalistów wskazuje też na powody o charakterze środowiskowym, szczególnie w kontekście  pogłębienia zmian zapalnych. Na stan choroby i jej zaostrzenie mogą mieć wpływ:

• przyjmowane leki,
• życie w długotrwałym stresie,
• nieprawidłowy sposób odżywiania, w szczególności gorące i pikantne potrawy,
• alkohol,
• nieprawidłowa pielęgnacja skóry twarzy
• ekspozycja skóry na promienie UV.

Udowodniono naukowo również związek pomiędzy pojawianiem się trądziku różowatego a obecnością w organizmie ludzkim patogenów, między innymi:

• Demodex folliculorum (pasożyta z rodziny roztoczy),
• drożdżaków,
• wirusa opryszczki wargowej.

Łączy się również występowanie trądziku różowatego z nieżytem żołądka, nadkwasotą oraz zakażeniem bakterią Helicobacter pylori.

Trądzik objawia się bardzo dotkliwie – trudnymi do leczenia i zatuszowania zmianami skórnymi o różnym nasileniu i charakterze.

• Silne zaczerwienienie skóry. Głównie u osób z problemem skóry naczynkowej. Najczęściej zaczerwienienie dotyka policzków, skóry nosa, czoła oraz brody. Zaczerwienienie najczęściej pojawia się podczas sytuacji stresogennych, spożywania gorących i pikantnych posiłków, ekspozycji skóry na bardzo wysoką lub bardzo niską temperaturę. Częste kurczenie i rozszerzanie się naczyń krwionośnych powoduje teleangiektazję, czyli trwałe rozszerzenie się i zgrubienie ścianek naczyń krwionośnych.
• Zmiany grudkowo-krostowe oraz zaskórnikowe, czyli zaawansowana forma trądziku różowatego. Mają swoje podłoże w nieprawidłowym procesie funkcjonowanie gruczołów łojotokowych. Ropne krostki, choć niewielkie, mogą być bardzo przykrą dolegliwością, często ciężką do zamaskowania.
• Guzkowatość nosa(Rhinophyma) – polega na zwłóknieniu i przeroście gruczołów łojowych w okolicy nosa, przez co skóra w tym miejscu staje się twarda, zgrubiała i pofałdowana.
• Stany zapalne powiek, rogówki, siatkówki, łzawiącymi oraz przekrwione oczy – objawy w bardzo zaawansowanym stadium trądziku różowatego.

Problemem trądziku różowatego zajmuje się National Rosacea Society. Instytucja ta podjęła próbę klasyfikacji choroby ze względu na objawy. Opracowana przez NRS klasyfikacja prezentuje się następująco:

• postać rumieniowa z teleangiektazjami– rumień twarzy, rozszerzone naczynia, obrzęk, pieczenie, świąd skóry;
• postać grudkowo-krostkowa– trwały rumień, pojawiające się grudki oraz krostki;
• postać przerostowo-naciekowa– pogrubiała skóra, zniekształcenie nosa, brody, czoła, powiek oraz uszu, zapalenie mieszków włosowych;
• postać oczna– zmiany wokół oczu, objawy podobne do zapalenia spojówek i rogówki – łzawienie, zaczerwienienie, pieczenie, światłowstręt;
• postać ziarniniakowa – nietypowa odmiana, w której pojawiają się żółte, brązowe, czerwone guzki mogące pozostawić po sobie blizny; najczęściej zmiany pojawiają się na bocznych powierzchniach policzków i na dolnych powiekach.

Przyczyną pojawiania się trądziku różowatego na twarzy mogą być wspomniane wcześniej patogeny, jak pasożyty, bakterie, grzyby czy toksyny. Bardzo skuteczną metodą diagnozowania przyczyn trądziku różowatego jest biorezonans.

Metoda biorezonansu komórkowego w diagnostyce tej i innych chorób polega na wykorzystaniu zmiennego pola magnetycznego w celach diagnostycznych. Jest to jedna z metod należących do medycyny niekonwencjonalnej. Do diagnozy trądziku różowatego wykorzystuje się drgania. Naukowcy udowodnili, że każdy patogen ma swoje charakterystyczne drgania. Biorezonans komórkowy pozwala je wykryć, określić ich częstotliwość, a następnie dopasować te dane do rodzaju patogenu, który odpowiada za konkretne schorzenie. To pierwszy, ale i podstawowy krok do pozbycia się problemu – dokładne rozpoznanie.

W naszym centrum do diagnostyki używamy urządzenia 8D-NLS, które charakteryzuje się najwyższą skutecznością i dokładnością podczas diagnozowania patogenów wpływających na rozwój lub pogłębienie różnych chorób, w tym również trądziku różowatego.

Alergie pokarmowe mogą być jedną z przyczyn trądziku różowatego. Ich diagnostyka przeprowadzana jest w SYMBIOSS Centrum we współpracy z Laboratorium Immunodiagnostyki Cambridge Diagnostics. To bardzo innowacyjna i skuteczna metoda, która pozwala rozpoznać przyczyny choroby wśród alergii pokarmowych. W tym celu wykorzystujemy badanie FoodDetective™, które pozwala na wykrycie we krwi przeciwciał G, charakterystycznych dla konkretnych składników pokarmowych. Szerokie spektrum badania działa w przypadku 59 pokarmów uporządkowanych aż w 46 polach, dzięki czemu taka diagnostyka wyróżnia się wyjątkową skutecznością.

Leczenie trądziku różowatego to proces bardzo złożony. Wszystko zależy od stadium zaawansowania choroby oraz od tego, jak silne objawy występują u chorego. Oczywiście przede wszystkim warto zadbać o odpowiednią pielęgnację cery – wyciszającą i łagodzącą stany zapalne. Koniecznie też należy przeanalizować sposób odżywiania. Odpowiednia dieta to podstawa podczas leczenia trądziku różowatego.

To, co jemy, ma wpływ na cały organizm. Odpowiednia dieta może wspierać różne formy leczenia, ale również sama w sobie stanowić jedną z nich. W naszym centrum zajmujemy się kompleksowo ułożeniem diety oraz wsparciem podczas jej trwania. Każdy pacjent rozpoczyna proces od szczegółowego wywiadu i analizy badań oraz wyników morfologii. Następnie dietetyk zajmuje się oceną stanu zdrowia, zbadaniem składu ciała oraz określeniem celu, jaki pacjent zamierza osiągnąć. Podczas kolejnej wizyty z pacjentem omawiany jest jadłospis, który pomoże wyeliminować z diety składniki i pokarmy zaostrzające objawy trądziku różowatego.

W ułożonym przez dietetyka jadłospisie zostaną wyeliminowane również wszelkie alergeny, które mogą przyczynić się do pojawiania się lub nasilenia trądziku różowatego. Przez cały okres zmiany sposobu odżywiania pacjent otrzymuje odpowiednie wsparcie, które pozwoli na bezstresowe wprowadzenie diety do codziennego życia.

Skontaktuj się: Dietetyk Częstochowa

Plazmoterapia to bardzo skuteczna metoda walki z trądzikiem różowatym. Jest to innowacyjny sposób pozbywania się wielu chorób i odpowiedzialnych za nie patogenów. Dzięki tej terapii niwelujemy przyczynę dolegliwości, nie jest to leczenie objawowe.

Korzystamy z wysokiej klasy certyfikowanego urządzenia, które wytwarza wiele rodzajów fal w tym samym momencie. Fale wpływają na strukturę komórkową budującą patogen i sprawiają, że ulega on rozpadowi. Urządzenie działa z największą precyzją, a przy tym charakteryzuje się znikomą inwazyjnością. Urządzenie dodatkowo jest wyjątkowo skuteczne – fale mogą dotrzeć do dowolnego miejsca w organizmie. Terapia nie wymaga specjalnych przygotowań, jest również formą relaksacji. W SYMBIOSS Centrum dietetyki i terapii wykorzystujemy urządzenie Generator RPZ 15, które jest jednym z najbardziej skutecznych na rynku.