Czym jest lamblia i jak ją wykryć?

Data wpisu 4 kwietnia 2025

Często spotykamy się z nagłym atakiem dziwnej choroby, która skupia się na naszym układzie pokarmowym. Najczęściej objawia się ostrą lub przewlekłą biegunką, która może powodować znaczny spadek wagi. Jeżeli nie kojarzymy tego z żadnym zatruciem pokarmowym, warto sprawdzić, czy nie jesteśmy nosicielem lamblii.

Lamblioza – czym jest?

Lamblioza (inaczej giardioza) to choroba, która dotyka układu pokarmowego, a dokładnie jelita cienkiego. Powodują ją pierwotniaki o nazwie Giardia intestinalis (inaczej Giardia lamblia lub Giardia duodenalis). To jeden z najpopularniejszych pasożytów atakujących układ pokarmowy oraz wywołujących biegunki o podłożu pierwotniakowym.

Giardia lamblia to pierwotniak jednokomórkowy, którego przypisujemy do rodziny wiciowców. Na ten moment zbadane zostało 8 rodzajów tego pierwotniaka i dzięki tym badaniom wiemy, że dwa z nich mają najbardziej negatywny wpływ na organizm człowieka. Może występować w dwóch postaciach:

cysta – wytrzymała, niezwykle odporna na warunki środowiskowe forma, która może przetrwać nawet kilka miesięcy. Wraz z zanieczyszczonym pokarmem lub wodą trafia do żołądka, gdzie uwalniane są z niej trofozoity, które przyczepiają się do nabłonka jelita cienkiego. Ich kolejnym celem jest wędrówka do dwunastnicy, dróg żółciowych oraz przewodów trzustkowych.
trofozoit – forma, która ma umiejętność ponownej zmiany w cystę. Może ona osadzić się w dalszej części jelita cienkiego lub też w jelicie grubym, a następnie zostać wydalona wraz z kałem. Okazuje się jednak, że na podstawie badania kału nie można na sto procent potwierdzić diagnozę.

Jak objawia się lamblioza?

Pierwsze objawy zakażenia lamblią pojawiają się od tygodnia do dwóch od dnia kontaktu. Lamblioza może przechodzić bezobjawowo – jest tak w większości przypadków zakażenia tym pierwotniakiem. Jednakże część chorych zmaga się z uporczywymi dolegliwościami, jak na przykład ostra biegunka, biegunka przewlekła, niedożywienie, spadek wagi. Dorośli zgłaszają również inne objawy, jak nudności, wymioty, silne skurcze brzucha, cuchnący, wodnisty, żółtawy stolec, gazy, stan podgorączkowy, bóle głowy, zmęczenie czy problemy ze snem. Konsekwencją zakażenia tym pierwotniakiem może być zaburzenie wchłaniania wywołane zachwianiem mikroflory jelitowej. W przypadku przewlekłej postaci lambliozy pojawiają się niedobory laktazy, witaminy A, B12, minerałów i kwasu foliowego. Może to wywoływać anemię, spadek masy ciała oraz niedożywienie. Mogą pojawić się również reakcje alergiczne na skórze – najczęściej są one spowodowane faktem, że antygen przedostał się do krwi przez uszkodzony nabłonek jelita cienkiego. Wywołuje on wtedy wysypkę, pokrzywkę oraz świąd. Kolejnym powikłaniem lambliozy może być zespół jelita drażliwego, zapalenie stawów, infekcje bakteryjne jelita cienkiego (choroba Whipple’a), zespół przewlekłego zmęczenia.

Jak można zarazić się lambliozą?

Najlepszą porą roku na zakażenie się lamblią jest wiosna i lato. Zakazić się nią możemy poprzez spożycie zanieczyszczonej cystami wody lub zjedzenie skażonego jedzenia. Lambliozą możemy zarazić się także bezpośrednio – od ludzi i zwierząt, między innymi psów, kotów, bobrów czy zwierząt hodowlanych. Tak naprawdę, lamblioza kojarzy się przede wszystkim z brakiem jakiejkolwiek higieny. Brak mycia rąk, złe warunki sanitarne, wspólne ręczniki, seks analny bez zabezpieczenia to najczęstsze przyczyny zarażenia się tą jednostką chorobową.

Jak wykryć i leczyć lambliozę?

Lamblię dość trudno wygonić z ludzkiego organizmu – przede wszystkim dlatego, że trudno jest ją wykryć. Głównym powodem jest to, że ilość pasożytów wydalanych wraz z kałem jest nieregularna na przestrzeni dni. Do wykrywania obecności lamblii w ludzkim organizmie najlepiej sprawdza się aparat MORA. Urządzenie pozwala sprawdzić, czy w danym organizmie bytuje choć jeden z ponad 20 różnych pasożytów. Wśród nich jest również Giardia lamblia. Badanie takim aparatem jest bezbolesne, nieinwazyjne i można je przeprowadzać zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Dodatkowo, wynik jest znany od razu, tak więc od razu można rozpocząć również pozbywanie się problemu.

Terapia polega na wyciszeniu emitowanych przez lamblię fal elektromagnetycznych i usunięciu z organizmu szczątków tych pasożytów. Najpierw jednak warto wykryć za pomocą nieinwazyjnych badań, czy jakiś obcy organizm pojawił się w naszym ciele. Idealnie sprawdzi się w tym biorezonans komórkowy. Pozwoli on na znalezienie w ciele wszystkich organizmów, które szkodzą nam i naszemu zdrowiu. Niezależnie od tego, czy dokuczają nam objawy skórne, czy te na tle psychicznym – warto je poznać, ponieważ o wiele bardziej ucieszy nas fakt, że się ich pozbyliśmy.